ΙΡΛΑΝΔΕΖΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ, ΜΕΡΟΣ Α'

ΣΥΓΧΩΡΕΣΕ ΜΕ

Μόνος χθες τη νύχτα
Καθισμένος στην ακτή
Κάτω από έναν ουρανό δίχως σύννεφα
Μόνο με τη θάλασσα και τη γη που ηχούσαν ήρεμες.
Η βασιλική σου μορφή
σχημάτιζε σκιές μέσα στην οθόνη του μυαλού μου,
αυτή η τελευταία αναλαμπή της αγάπης μου για σένα
που νόμιζα πως είχε εδώ και πολύ καιρό πεθάνει.

Φώναξα τρυφερά τ’ όνομά σου
Όπως συνήθιζα κάποτε,
Όμως το μόνο που άκουσα
Ήταν η φοβισμένη στριγγλιά
Ενός μοναχικού πουλιού.
Συγχώρεσέ με που ούτε καν θέλησες
Να κρατήσω την όμορφη σκιά σου στο χέρι μου,
Κι έτσι μου απόμεινε ένας ουρανός δίχως σύννεφα
Μόνο με τη θάλασσα και τη γη που ηχούσαν ήρεμες.

Mairtin O' Direain

*



ΑΙΧΜΑΛΩΣΙΑ

Είμαι ένα ζώο

Ένα άγριο ζώο
Απ’ τα τροπικά μέρη
Φημισμένο
Για την ομορφιά μου
Κάποτε θα έκανα τα δέντρα να τρέμουν
Με το κλάμα μου
Αλλά τώρα
Ξαπλώνω και παρατηρώ μόνο
Με το ένα μου μάτι
Αυτό το μοναχικό δέντρο εκεί πέρα
Εκατομμύρια άνθρωποι
Φτάνουν εδώ καθημερινά
που θα έκαναν τα πάντα
για μένα
εκτός απ’ το να μ’ ελευθερώσουν.

Caitlin Maude